Jana i Onufrego - wszystkiego dobrego

Pierwsza próba czytana do spektaklu MÓJ PIERWSZY RAZ. Premiera planowana na dużej scenie Teatru Polonia
6 września 2018
Reżyseria: Krystyna Janda
Przekład: Małgorzata Semil
Kostiumy: Krystyna Janda i Małgorzata Domańska
Producent wykonawczy i asystent reżysera: Ewa Ratkowska
Obsada:
Natalia Berardinelli, Agnieszka Krukówna, Mirosław Haniszewski, Antoni Pawlicki

MÓJ PIERWSZY RAZ dotyczy czegoś, co jest niezwykle rzadkie, gdyż łączy niemal wszystkich na tej planecie. Czy mieszkasz w Delhi czy w Nowym Jorku, czy jesteś Billem Clintonem czy Billem Gatesem, według wszelkiego prawdopodobieństwa nadejdzie w twoim życiu taki moment, że po raz pierwszy zaznasz seksu. Skoro dotyczy to tylu z nas, dlaczego o tym nie mówimy?

Właśnie po to powstaje MÓJ PIERWSZY RAZ. Niech ludzie zaczną mówić o tym niezwykłym rytuale przejścia. Tak wiele sobie po nim obiecujemy, a rzeczywistość najczęściej dramatycznie nas rozczarowuje.

Wreszcie, rzadko się zdarza, by pierwszy raz był tak przyjemny, jak powinien być. Więc bawcie się tym „pierwszym razem”. Niech wasza publiczność się dowie, że to okazja do radości. Niech się dowie, że można się śmiać ze swojego pierwszego razu. I wówczas, jak głosi ostatni slajd: „może skupimy się na tym, co jest naprawdę ważne: na następnym razie”. www.teatrpolonia.pl

Barnaby i Feliksa - wszystkiego dobrego

Krystyna Janda zaprasza na bezpłatne spektakle. „W słońcu i deszczu, w odgłosach miasta”

Fundacja Krystyny Jandy Na Rzecz Kultury już po raz 11. zagra bezpłatne spektakle plenerowe. W wakacje widzowie będą mogli obejrzeć m.in. „Czerwonego kapturka”, „Związek otwarty” i premierowo „2 000 000 kroków”.

To już tradycja. Fundacja Krystyny Jandy Na Rzecz Kultury, która w Warszawie zarządza Teatrem Polonia i Och-Teatrem co roku organizuje bezpłatne spektakle plenerowe. Tak też będzie w tym roku – od 7 do 31 lipca na pl. Konstytucji i od 1 do 21 sierpnia przy Grójeckiej 65. Inicjatywa od początku cieszy się ogromnym zainteresowaniem. – Te przedstawienia gramy już od 11 lat. W tym czasie powstało 10 premier, w tym dwie dla dzieci. Gramy zawsze popołudniami – także w dni deszczowe – w przestrzeni miejskiej, ze wstępem wolnym dla wszystkich. Obliczamy frekwencję na około 15 tys. widzów każdego roku – mówi w rozmowie z Gazeta.pl Krystyna Janda.

I przypomina, jak to wszystko się zaczęło: – Pomysł grania dla ludzi za darmo powstał po moich tego typu doświadczeniach włoskich, to tam grałam kiedyś całe lato na rynkach miasteczek i w parkach miejskich z włoską grupą teatralną tekst Brunona Jasieńskiego „Bal manekinów” w reżyserii Giovanniego Pampiglione, z Jerzym Stuhrem w roli głównej. To doświadczenie było niesamowite, radosne, inspirujące, nadzwyczajne. Postanowiłam po otwarciu fundacji zrealizować je także w Polsce. Jest to trudne i organizacyjnie i eksploatacyjnie, niszczymy każdego roku nasz sprzęt nagłośnieniowy, na który nie dostajemy ani dotacji, ani zwrotów za zniszczenia. Spektakle skalkulowane są na minimalnym poziomie. Popularność akcji i czekanie na nią każdego roku przez dzieci i ogromną liczbę dorosłych widzów motywuje nas do wszelkich ustępstw i wysiłków, aby te letnie spektakle mogły się odbywać. Wychowały one całe rzesze nowych widzów, którzy obejrzawszy teatr literacki na ulicy, zachęceni, często zakochani, potem jesienią i zimą chodzą na nasze spektakle w siedzibach, a także są widzami w innych teatrach – mówi aktorka.

Janda dla widzów
Za każdym razem granie letnie na ulicy jest zależne od dotacji ministerialnej lub miejskiej na ten cel. W zależności do przyznanej kwoty, Fundacja dzieli ją na koszt spektaklu i z tego wynika liczba granych przedstawień. – Były lata, podczas których udawało nam się zagrać nawet 80 spektakli. Od wysokości przyznanej dotacji zależy też, czy możemy sobie pozwolić na nowy spektakl – premierę letnią – czy nie. Najczęściej odbywa się to kosztem ograniczenia liczby wystawień. Ale jesteśmy bardzo dumni z naszych teatrów letnich w słońcu i deszczu, skąpanych w odgłosach miasta i przyciągających coraz to nowych wielbicieli sztuki teatru – mówi Krystyna Janda.

W tej chwili w repertuarze jest 8 spektakli: „Czerwony kapturek” Jana Brzechwy (obsada: Matylda Damięcka, Katarzyna Kołeczek, Agata Sasinowska, Bartłomiej Magdziarz, Jarosław Sacharski), „Flamenco namiętnie” (spektakl muzyczny, występuje zespół Corazón Flamenco w składzie: Anna Iberszer, Magda Navarrete, Andrzej Lewocki, Marek Fedor), „JangaJan – Hej Joe!” Jana Jangi Tomaszewskiego (występują: Janga Jan Tomaszewski, Adam Lewandowski, Wiesław Sałata/Paweł Stankiewicz), „Jaś i Małgosia” Jana Brzechwy (obsada: Krystyna Janda, Agata Sasinowska, Kacper Matula, Katarzyna Kołeczek, Jarosław Sacharski/Jacek Knap, Matylda Damięcka), „Lament na Placu Konstytucji” Krzysztofa Bizio (występują: Barbara Wrzesińska, Maria Seweryn/Katarzyna Maternowska, Małgorzata Zawadzka/Olga Sarzyńska), „Starość jest piękna” Esther Vilar (obsada: Barbara Zgorzalewicz-Fryźlewicz, Joanna Niemirska, Piotr Ligienza, Mateusz Łasowski, Dominika Biernat), „Związek otwarty” Franki Rame i Dario Fo (występują: Weronika Nockowska, Otar Saralidze) oraz tegoroczną premierę: „2 000 000 kroków” Piotra Rowickiego.

Premiera na lato 2018
– W tym roku zdecydowaliśmy się zrobić spektakl dla widzów w każdym wieku, wzruszający tekst, adaptację książki Piotra Rowickiego „16.10 do Bergamo”, wyróżnionej w Konkursie Literackim im. Astrid Lindgren, poruszający problem sieroctwa europejskiego, sytuacji pozostawionych dzieci i opuszczonych rodziców przez zarobkowych emigrantów do Europy. W roli głównej zobaczymy Agnieszkę Przepiórską, a towarzyszyć jej będą Tomasz Ciachorowski i Janusz R. Nowicki, reżyseruje Przemysław Jaszczak – zaprasza Krystyna Janda.

Latem tego roku Fundacja zagra 46 razy dzięki dotacji warszawskiego ratusza. Premiera spektaklu „2 000 000 kroków” odbędzie na placu Konstytucji w poniedziałek 9 lipca o godz. 17. Repertuar zaprezentowany w lipcu na placu Konstytucji zagrany zostanie w sierpniu przy ulicy Grójeckiej 65 – przed Och-Teatrem. Szczegółowy repertuar (także Polonii i Och-Teatru, które grają przez całe wakacje) jest dostępny na stronach: www.teatrpolonia.pl
i www.ochteatr.com.pl.

Jakub Panek, gazeta.pl, 11.06.2018

http://kultura.gazeta.pl/kultura/7,114628,23526253,krystyna-janda-zaprasza-na-bezplatne-spektakle-w-sloncu-i.html

Barnaby i Feliksa - wszystkiego dobrego

Och-Teatr. W przerwie spektaklu WEEKEND Z R. Gramy jeszcze dziś. Pozdrawiamy.

Bogumiła i Małgorzaty - wszystkiego dobrego

Wczoraj zagraliśmy ostatnią CALLAS przed przerwą aż do sierpnia. Kłaniamy się raz jeszcze.
Dziś i jutro WEEKEND Z R. po długiej przerwie.

Bogumiła i Małgorzaty - wszystkiego dobrego

Wczoraj miałam zaszczyt brać udział w Pikniku Naukowym. Siedziałam w Namiocie Spotkań. Bardzo dziękuję za zaproszenie.

Pelagii i Felicjana - wszystkiego dobrego

Wczorajsza premiera spektaklu WINNY w Teatrze Polonia. Gratuluję i dziękujemy.

Pelagii i Felicjana - wszystkiego dobrego

Ten tydzień w wybranych zdjęciach z pozdrowieniami.

Maksyma i Medarda - wszystkiego dobrego

DZIŚ 14 urodziny
Fundacji Krystyny Jandy Na Rzecz Kultury
prowadzącej dwa teatry
Teatr Polonia i Och-Teatr
www.teatrpolonia.pl
www.ochteatr.com.pl
🌺 🌺 🌺 🌺 🌺 🌺 🌺 🌺 🌺 🌺
DZIĘKUJEMY!
🌺 🌺 🌺 🌺 🌺 🌺 🌺 🌺 🌺 🌺

Roberta i Wiesława - wszystkiego dobrego

Przyśnił mi się dyrektor Zygmunt Hübner tej nocy. Rano rozpamiętywałam mój czas w Jego zespole, w zespole Teatru Powszechnego w Warszawie. Wszystko, co się wtedy zdarzyło, szczęśliwy czas do śmierci pana Zygmunta i bitwy o Teatr Powszechny po Jego śmierci. Umarł niedługo po naszej premierze „Medei” Eurypidesa. Byłam w ciąży. Wezwał mnie do gabinetu i powiedział – pamiętaj nie przychodź na mój pogrzeb, jesteś w ciąży. Stałam zdumiona, nie wiedziałam że umiera, wiedziałam tylko, że jest chory. Nie byłam na pogrzebie dyrektora, przyszłam się tylko pożegnać, kiedy wystawiono w teatrze trumnę.

Zamieszczam deklarację programową którą stworzył. Jestem jej wierna w naszych teatrach, staram się być jej wierna w Teatrze Polonia i w Och-Teatrze, w teatrach mojej fundacji do dziś. Staram się choć tyle się zmieniło.

DEKLARACJA PROGRAMOWA TEATRU POWSZECHNEGO W WARSZAWIE
Za dyrekcji ZYGMUNTA HÜBNERA

TEATR POWSZECHNY STAWIA SOBIE ZA CEL NADRZĘDNY REALIZACJĘ SZEROKO POJĘTEGO REPERTUARU WSPÓŁCZESNEGO, KTÓRY WYRAŻA POGLĄDY ARTYSTYCZNEGO ZESPOŁU TEATRU NA TEMAT PODSTAWOWYCH PROBLEMÓW MORALNYCH, SPOŁECZNYCH I POLITYCZNYCH, JAKIE NURTUJĄ NASZ KRAJ. TEATR POWSZECHNY WYPOWIADA SIĘ W OBRONIE WOLNOŚCI NARODU I JEGO TRADYCJI NIEPODLEGŁOŚCIOWYCH, IDEAŁÓW DEMOKRACJI I POSZANOWANIA PRAW JEDNOSTKI. SZCZEGÓLNĄ TROSKĄ OTACZA DRAMATURGIĘ POLSKĄ, DBAJĄC O TO, ABY JEJ PREZENTACJA SCENICZNA SŁUŻYŁA W RÓWNEJ MIERZE POLSKIEMU TEATROWI I POLSKIEJ LITERATURZE. TEATR POWSZECHNY SIĘGA PO REPERTUAR KLASYCZNY, JEŚLI TYLKO UWÓR KLASYCZNY STWARZA MOŻLIWOŚć WYRAŻENIA MYŚLI SPOŁECZNIE WAŻNYCH, KTÓRE NIE ZNAJDUJĄ WŁAŚCIWEGO ODZWIERCIEDLENIA W DRAMACIE WSPÓŁCZESNYM.
TEATR POWSZECHNY Z RACJI SWEGO ISTNIENIA I ŚWIADOMEGO WYBORU, DBA O TO, ABY JEGO WYPOWIEDź BYŁA JASNA I ZROZUMIAŁA DLA KAŻDEGO WIDZA. SZACUNEK DLA PUBLICZNOśCI JEST WYTYCZNĄ JEGO DZIAŁANIA. DLATEGO SZCZEGÓLNĄ WAGĘ PRZYWIĄZUJE DO POZIOMU WYKONANIA AKTORSKIEGO, DBA O PRZESTRZEGANIE ZASAD ETYKI ZAWODOWEJ, O ZAPEWNIENIE WŁAŚCIWEGO KSZTAŁTU PRZEDSTAWIENIA TAK DŁUGO, DOPÓKI ZNAJDUJE SIĘ ONO W REPERTUARZE TEATRU.
TEATR POWSZECHNY PRAGNIE BYĆ TEATREM, W KTÓRYM OBOWIAZUJE ZESPOŁOWOŚć ROZUMIANA JAKO DĄŻENIE DO JEDNOLITEGO STYLU WYKONAWCZEGO W RAMACH PRZEDSTAWIENIA, PRZY PEŁNYM POSZANOWANIU OSOBOWOŚCI AKTORA. STAWIA SOBIE ZADANIA OPIEKUŃCZE I WYCHOWAWCZE WOBEC MŁODYCH AKTORÓW, ZAPEWNIAJĄC IM MOŻLIWOŚĆ ROZWOJU W ODPOWIEDNICH ROLACH, POMOC I OPIEKĘ ARTYSTYCZNĄ, A DOMAGAJĄC SIĘ W ZAMIAN OD NICH – SZACUNKU DO WŁASNEGO ZAWODU I MIEJSCA PRACY.
W STOSUNKACH WEWNĘTRZNYCH OBOWIĄZUJĄCE ZASADY POSTĘPOWANIA TO KOLEŻEŃSTWO, WZAJEMNA ŻYCZLIWOŚć, WSPÓŁUCZESTNICTWO W REALIZACJI ZADAŃ TEATRU, POCZUCIE ODPOWIEDZIALNOśCI ZA JEGO STAN I DALSZY ROZWÓJ.

Pauliny i Laury - wszystkiego dobrego

Andrzej Domalik ma dziś urodziny! Wszystkiego dobrego Andrzeju. Reżyser naszej CALLAS i BOSKIEJ także WOJAKA SZWEJKA. Serdeczności ode mnie i całej naszej fundacji, obu teatrów.

Walerii i Bonifacego - wszystkiego dobrego

W piątek 8 czerwca, w Teatrze Polonia, premiera autorskiego spektaklu Stanislawa Brejdyganta „Winny”.
Zapraszamy serdecznie.
Ważny, rozliczeniowy zaskakujący, tekst, przejmująca historia, dobre aktorstwo, spektakl którego nie można pominąć. Zapraszamy serdecznie.
Zdj. Katarzyna Kural-Sadowska

Walerii i Bonifacego - wszystkiego dobrego

Od jutra w księgarniach. 3 tom dzienników.

Jakuba i Konrada - wszystkiego dobrego

Krystyna Janda laureatką Nagrody im. Tadeusza Boya-Żeleńskiego 2018! Gratulujemy!
Nagrodę Boya Klub Krytyki Teatralnej (a dziś sekcja polska Międzynarodowego Stowarzyszenia Krytyków Teatralnych AICT/IATC AICT Polska) przyznaje od 1957 roku! Wśród laureatów były m.in. Ewa Dałkowska, Maja Komorowska, Anna Augustynowicz, Agata Duda-Gracz i byli m.in. Konrad Swinarski, Tadeusz Kantor, Jerzy Jarocki, Jerzy Grzegorzewski, Ignacy Gogolewski, Zbigniew Zapasiewicz, Janusz Gajos, Andrzej Seweryn…
W tym roku laureatką została Krystyna Janda za wybitne osiągnięcia artystyczne, w tym w szczególności w sztuce monodramu!
To dla nas szczególne święto! Krystyna Janda – wybitna aktorka, odważna i silna kobieta, cudowna osoba – nie przestaje nas zachwycać! Jej ostatni monodram „Zapiski z wygnania” wyreżyserowany przez Magdę Umer (adaptację książki Sabiny Baral zrobiły obie) to taki gejzer, że urywa głowę! Bilety na dużą scenę w Polonii wyprzedają się na pniu, podczas spektaklu widownia wstrzymuje oddech i próbuje powstrzymać łzy…

FB Skalpel Teatralny, 31.05.2018

https://www.facebook.com/search/top/?q=skalpel%20teatralny

Filipa i Pauliny - wszystkiego dobrego

Wszystkim MATKOM najlepsze życzenia.
MATKOM z sejmu słowa wszelkiego wsparcia, podziwu i współczucia. Patrzymy na Was cały czas. Wasza heroiczna walka urasta do rozmiarów symbolicznych. Teraz to Wy walczycie i protestujecie za nas wszystkich i DLA NAS WSZYSTKICH. To nie walka o 500 zł. a o człowieczeństwo. A my ubezwłasnowolnieni patrzymy bezradni i zawstydzeni.
Cena człowieczeństwa dziś? 500 zł. miesięcznie dla niepełnosprawnych. To także dziś cena hańby i wstydu. Tanio.

Andrzeja i Wieńczysława - wszystkiego dobrego

Wróciłam z Łodzi z Teatru Wielkiego, po przedstawieniu TRAMWAJ ZWANY POŻĄDANIEM, z muzyką Andre Previna.
Autorem libretta jest pan Philip Littell na podstawie dramatu Tennessee Williamsa.
Spektakl pod kierownictwem muzycznym i batutą Tadeusza Kozłowskiego w reżyserii pana Macieja Prusa, z dekoracjami i kostiumami Jagny Janickiej. W obsadzie Joanna Woś, Szymon Komasa, Maria Antkowiak, Aleksandra Wiwała, Tomasz Piluchowski, Andrzej Kostrzewski.
Jestem zachwycona.
Piekło i szatani trudności, rezultat wspaniały. Wielkie gratulacje. Joasia Woś piękna i śpiewa, co tylko sobie zechce i według naszych marzeń, to ewidentnie Jej rola ta operowa Blanche. Brawa i admiracja. Wszyscy dobrzy. Pan Komasa i pani Wiwała zachwycający, młodzi, emocjonalni, świadomi, swobodni technicznie, to nie jest ich ostatnie słowo to pewne, to raczej ich pierwsze rozdania. Ach… miło, tak się cieszę że byłam.
Lubię spektakl Teatru Ateneum z zachwycającą Julką Kijowską, ale ta opera to jeszcze jedna odsłona, w zupełnie innych barwach.

Marii i Aleksandra - wszystkiego dobrego

Dziś miałam zaszczyt odebrać nagrodę – Medal im. Mordechaja Anielewicza za rolę w spektaklu „Zapiski z wygnania”. Jestem wzruszona i bardzo bardzo dziękuję.

Drodzy Widzowie,
z dumą i radością informujemy Państwa, że za rolę w spektaklu „Zapiski z wygnania” Pani Krystyna Janda została uhonorowana Medalem im. Mordechaja Anielewicza wydawanym przez STOWARZYSZENIE ŻYDÓW KOMBATANTÓW I POSZKODOWANYCH W II WOJNIE ŚWIATOWEJ dla uczczenia 75. rocznicy Powstania w Getcie Warszawskim.

Kapituła Stowarzyszenia przyznaje medale ludziom, którzy występują przeciw ksenofobii, nancjonalizmowi i antysemityzmowi.

Wręczający Krystynie Jandzie medal Prezes Stowarzyszenia Pan Tomasz Miedziński uzasadnił odznaczenie słowami laudacji:

„Magda Umer powiedziała po przedstawieniu „Zapiski z wygnania”: „Janda zdobyła wszystkie ośmiotysięczniki, a wciąż jej się chce”.

Jeszcze raz wracamy do tematyki Marca 1968. Sabina Baral napisała ważne wspomnienie o okolicznościach, w jakich ona i jej rodzina musiały opuścić Polskę po niesławnej kampanii marcowej oraz o dalszych losach rodziny po tułaczce.

Relacja pięknie napisana, świetna literacko, ale ciężaru właściwego nabiera na scenie. Jest niesłychanie silna, przejmująca, powalająca. Dzięki Krystynie Jandzie! Dzięki jej oszałamiającej grze. Ale chyba przede wszystkim dzięki temu, że Krystyna Janda przeżywa – nie tylko jako wielka aktorka, ale po prostu: po ludzku – cudze cierpienia, cudze kłopoty, cudze upokorzenia.

To przedstawienie, ta rola Jandy – to wielkie współczesne „J`accuse!” i ostrzeżenie przed nawrotami ksenofobii i antysemityzmu”.

Uroczyte wręczenie medalu odbyło się 3 maja 2018 roku po spektaklu „Zapiski z wygnania” na scenie Teatru Polonia w obecności Pana Mariana Turskiego, Przewodniczącego Rady Muzeum Historii Żydów Polskich Polin oraz przy udziale publiczności.

Piotra i Pawła - wszystkiego dobrego

Och-Teatr. Premiera BALU MANEKINÓW. Zdj. Kasia Kural-Sadowska

Pawła i Walerii - wszystkiego dobrego

Odpływamy, odchodzimy, kończymy, uspokajamy się…
Odpływamy z Elby. Zdjęcia we Włoszech skończone. Pozdrawiam.

Zyty i Teofila - wszystkiego dobrego

Premiera! Premiera!

Zyty i Teofila - wszystkiego dobrego

Jutro ostatni dzień zdjęciowy. Kończymy na Elbie. W niedzielę gram już w Warszawie w Teatrze Polonia. Zdjęcia z ostatniego nocnego planu we Włoszech. Dziękuję Wam wszystkim kochani. To był miły czas, a teraz wracam do naszych polskich smutków. Matki i ojczyzny się nie wybiera, ma się je na dobre i złe.