Wieczernik

Podziemia kościoła na ul. Żytniej w Warszawie

„Teatr Drugiego Obiegu
Materiały do kroniki teatru stanu wojennego
13 XII 1981 15 XI 1989”

Oficyna Wydawnicza Errata, Warszawa 2000.

5 IV 1985

Wieczernik Ernesta Brylla. Reż.: Andrzej Wajda, kostiumy: Krystyna Zachwatowicz, oprac. Muzyczne: Tadeusz Kaczyński, oświetlenie: Edward Kłosiński. Wykonawcy: Krystyna Janda (Magdalena), Michał Bajor (Judasz), Tadeusz Borowski, Jerzy Zelnik (Nikodem), Krzysztof Kolberger, Daniel Olbrychski (Nieznajomy), Jarosław Kopaczewski (Piotr), Olgierd Łukaszewicz (Tomasz), Maciej Orłoś (Jan), Piotr Machalica (Jakub), Tadeusz Chudecki (Uczeń I), Mirosław Konarowski (Uczeń II). Warszawa, kościół Miłosierdzia Bożego przy ul. Żytniej. W okresie od kwietnia do maja 1985 odbyło się 15 przedstawień.
,,Kościół na Żytniej był ciągle w budowie, próby odbywały się nocą – wszyscy w waciakach, w kożuchach, para z ust. – Ale tak to się okazuje zwykle z takimi wydarzeniami! Wiedzieliśmy jednak, że jest to zupełnie coś niezwykłego, wszyscy ulegli takiej emocji, że jak teraz oglądam Wieczernik na kasecie video, to widzę, że jestem tak skupiona, jak nie byłam jeszcze nigdy w życiu.”
(Z niedopuszczonego do druku fragmentu wywiadu J. Wróblewskiego z Krystyną Jandą, <<Powściągliwość i Praca>> 1986, nr 10)
,,W Wieczerniku zbiegały się […] w przedziwnym i niefortunnym pomieszaniu dwie tendencje objawione przez Wajdę w jego ostatnich <<wojennych>> przedstawieniach. […] Z Antygonypochodzi tania aluzyjność, brak wiary w to, że aby poruszyć ludzi (a cóż dopiero zmusić ich do myślenia) nie trzeba – a nawet nie wolno – wszystkiego ubierać w sztafaż doraźnej propagandy. ZeZbrodni i kary przyjęto chrześcijańską pociechę chwalebną, lecz z trudem sprawdzająca się w życiu.” (J. Lerska [Marta Fik], <<Kultura niezależna>> 1985, nr 9).
Ponadto m.in.: Daniel Passent, <<Polityka>> 1985, nr 16; K. Śliwiński, <<Tygodnik Powszechny>> 1985, nr 17 (odpowiedź Passentowi); M. Misiorny, <<Trybuna Ludu>> 1985, nr 92; A. Gar. [Andrzej Garlicki], <<Polityka>> 1985, nr 19; K. K. [Krzysztof Kłopotowski], <<Przegląd Powszechny>> 1985, nr 10.
Druk: Wyd. KRĄG, Warszawa 1988.